Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

Λ. ΕΥΔΟΞΟΣ: Απόηχοι της Επικαιρότητας (τα ίδια Παντελάκη μου…)

("Εφημερίδα του Κ.Σ.Μ."/τεύχος 166/Ιούνιος 2013)
 
Φαίνεται ότι κυβερνητικά στελέχη, διοικήσεις δημοσίων οργανισμών, πολιτικοί, συνδικαλιστικοί φορείς, αλλά και συντεχνίες με ισχυρές διασυνδέσεις κ.λπ. δεν έχουν αντιληφθεί ότι η χώρα εισήλθε (επιτέλους, θα λέγαμε ασμένως, αν αυτό δεν συνοδευόταν από επώδυνα οικονομικά μέτρα) σε αναγκαστική εκσυγχρονιστική πορεία και συνεχίζουν απτόητοι να της βάζουν τρικλοποδιές για να συντηρήσουν ό,τι μπορέσουν από το φαυλεπίφαυλο, ανορθολογικό και οπισθοδρομικό παρελθόν (με την αμέριστη έμπρακτη συμπαράσταση κατ’όνομα “προοδευτικών” δυνάμεων)!
Τα ίδια Παντελάκη μου…
Επαναφέρθηκε, με άρθρο σχετικού νόμου, διάταξη, η οποία είχε καταργηθεί πριν από τρία χρόνια και με βάση την οποία παρέχεται η δυνατότητα απόσπασης εκπαιδευτικού από την οργανική του θέση είτε στο ΙΝΕΔΙΒΙΜ (τουτέστιν, για τους αναλφάβητους του μαγικού κόσμου των αρκτικόλεξων του Παπανδρέου του Γ’, Ίδρυμα ΝΕολαίας και ΔΙα ΒΊου Μάθησης) είτε στο ΕΟΠΠΕΠ (τουτέστιν, για το ίδιο κοινό, Εθνικός Οργανισμός Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού).
Πρόκειται για διάταξη πατεντάτης ευνοιοκρατίας γιατί επιτρέπει στους “έχοντες μπάρμπα στην Κορώνη” να παρεπιδημούν στην πρωτεύουσα και, ταυτόχρονα, αφενός μεν να εισπράττουν το επίδομα που δικαιολογεί η θέση από την οποία αποσπάστηκαν, αφετέρου δε ο χρόνος υπηρεσίας τους να λογίζεται χρόνος υπηρεσίας “στα κατσάβραχα ή στα ερημονήσια” όπου έχουν διορισθεί ή μετατεθεί (χωρίς να πατήσουν το πόδι τους εκεί)!
Η ευνοιοκρατία ποτέ δεν πεθαίνει!
τα ίδια Παντελή μου (1)
Μία από τις νεολαιίστικες οργανώσεις της ανεπίδεκτης εκσυγχρονισμού αξιωματικής αντιπολίτευσης εισέβαλε (“μπούκαρε” κατά την φοιτητική lingua franca) στο γραφείο καθηγήτριας και την ανάγκασε να δεσμευτεί ότι δεν θα ξαναβάλει δύσκολα θέματα σε εξετάσεις! Και πανηγύρισε για το αποτέλεσμα αυτού του τύπου των δράσεων που χαρακτηρίστηκαν: «νίκες που βελτιώνουν τη φοιτητική καθημερινότητα και τους ρυθμούς των σπουδών»! Η δε σχετική ανακοίνωση κατέληγε με την ακόλουθη επαναστατική προτροπή: «Κάτω οι νόμοι και οι κανονισμοί, νόμος οι ανάγκες κάθε φοιτητή.»!
Προφανώς, «οι ανάγκες κάθε φοιτητή» επιτάσσουν να περνάει τα μαθήματα όσο γίνεται πιο εύκολα (με ένα “δημοκρατικό 5” για παράδειγμα) και να εθίζεται στο να βιώνει, όπως τόσα και τόσα μεταπολιτευτικά χρόνια, «λάθε» και όχι να μαθαίνει να κοπιάζει για να (αντ)αποδώσει στην κοινωνία με το παραπάνω τις γνώσεις που του παρέχονται.
Η ήσσων προσπάθεια ποτέ δεν πεθαίνει!
Τα ίδια Παντελάκη μου…
Την κατάργηση τριάντα πέντε (!) επιδομάτων, ανάμεσα στα οποία και τα παράλογα ή εξωτικά του “μέσου όρου ενδείξεων”, της “οδήγησης υπηρεσιακών οχημάτων” και της “απομόνωσης κατοικίας”, συμφώνησαν η διοίκηση της Δ.Ε.Η. και οι εργατοπατέρες του άτεγκτου συνδικαλιστικού οργάνου των εργαζομένων σ’αυτήν, της διαβόητης ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ! Με το αζημίωτο, φυσικά, αφού θα τα αντισταθμίσει διορθωτικό ποσό.
Επιπλέον, συμφώνησαν να διατηρηθούν μόνον τρία: της επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας, των απομακρυσμένων (παραμεθόριων) περιοχών και της θέσης ευθύνης. Και καλά το πρώτο, το δεύτερο γιατί να δίνεται ακόμα και για θέσεις περιζήτητες, όπως αυτές σε τουριστικές περιοχές όπως τα Δωδεκάνησα! Όσο για το τρίτο, φαίνεται ότι οι θέσεις εκείνων που δεν θα το παίρνουν (αν υπάρχουν τέτοιοι και δεν πρόκειται για εύσχημο τρόπο παράτυπης αύξησης μισθών) είναι θέσεις ανευθυνότητας!
Η “απλοχεριά” ποτέ δεν πεθαίνει!
τα ίδια Παντελή μου (2)
Αθωώθηκε, λόγω αμφιβολιών ποδοσφαιρικός σύλλογος για την επίθεση οπαδών του εναντίον δημοσιογράφου, κατά τη διάρκεια αγώνα. Και τούτο αφενός μεν επειδή δεν ανέφερε το περιστατικό ο εντεταλμένος “παρατηρητής”, αφετέρου δε επειδή οι εφημερίδες δεν περιέγραψαν ταυτόσημα το περιστατικό.
Μα τι περίμεναν; Ευελπιστούσαν ότι ο παρατηρητής θα ανέφερε, έστω και με υπονοούμενα, γεγονός που θα του στοίχιζε πιθανότατα τον εξοστρακισμό του από τους σχετικούς πίνακες ή ότι δημοσιογράφοι (και οι εφημερίδες εντολοδόχοι τους) θα περιέγραφαν τα όσα διαδραματίσθηκαν ανεπηρέαστοι από την σαφή οπαδική (θετική ή αρνητική) προδιάθεσή τους; Μετά θα απορούν άπαντες γιατί οι δράστες αφενός μεν θα υποτροπιάζουν (όπως το έπραξαν ήδη) ή θα βρίσκουν μιμητές. Αν και στην τελευταία περίπτωση ίσως οι αρμόδιοι δικαστές, κατά το συνήθειό τους, παραβλέψουν τις αμφιβολίες και εξαντλήσουν την αυστηρότητά τους στους θρασύτατους “αντιγραφείς”.
Η “παράγκα” ποτέ δεν πεθαίνει!
Τα ίδια Παντελάκη μου…
«Η λέξη “αγγελιόσημο” δεν έχει μπει στο τραπέζι με την τρόϊκα», δήλωσε ο αρμόδιος υπουργός εργασίας, για να διασκεδάσει διακομματικές ανησυχίες αναφορικά με την τύχη μιας από τις πλέον κραυγαλέες επιβαρύνσεις υπέρ τρίτων που αφενός μεν στρεβλώνουν τη οικονομία της χώρας, αφετέρου δε καταργούν στην πράξη την θεωρητική ισότητα των πολιτών.
Είναι δε τόσο ισχυρή αυτή η προσκόλληση σε τέτοιες αναχρονιστικές ρυθμίσεις, που βουλευτίνα της αλλοπρόσαλλης αντιπολίτευσης (που κόπτεται για τους αγώνες της υπέρ των αδυνάτων) ενδιαφέρθηκε για το τα θα γίνει με τις ηλεκτρονικές εφημερίδες που δεν καταβάλλουν (και δεν χρεώνουν;) αυτό το “χαράτσι”!
Η “συντεχνιοκρατία” ποτέ δεν πεθαίνει!
τα ίδια Παντελή μου (3)
Πριν από ενάμιση χρόνο, μία “έξυπνη” διάταξη απάλλαξε τα δικαστήρια από ένα μεγάλο αριθμό καταχρηστικών αγωγών και καλλιέργησε την ελπίδα ότι η ελληνική κοινωνία θα απαλλαγεί από μία από τις γάγγραινες που την κατατρώγουν, την ουσιαστική αρνησιδικία.
Φευ, η ελπίδα αποδείχθηκε φρούδα. Νέα “εξυπνότερη” διάταξη επανέφερε το παλιό καθεστώς, ξαναμπήκε η θηλιά στο λαιμό της Δικαιοσύνης και οι “χαμένοι” της αρχικής ρύθμισης ανάσαναν.
Η “συντεχνιοκρατία” ποτέ δεν πεθαίνει (δις)!
Τα ίδια Παντελάκη μου…
Μέχρι και κατάληψη των αιθουσών των Πειραματικών και Προτύπων Σχολείων απείλησαν οι γονείς των μαθητών, οι οποίοι έχουν εισαχθεί σε αυτά με κλήρωση, για να εμποδίσουν την διεξαγωγή εξετάσεων για την εισαγωγή των αξιοτέρων στην αμέσως ανώτερη βαθμίδα αυτών (στην α’ τάξη του γυμνασίου ή του λυκείου από την τελευταία τάξη του δημοτικού ή του γυμνασίου αντίστοιχα).
Από κοντά και η διαβόητη ΟΛΜΕ (Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης), η οποία επέκρινε τις εξετάσεις ως «μία ακραία έκδοση της αριστείας»(!), λες και η «αριστεία» είναι έγκλημα καθοσίωσης, χαρακτήρισε τον δι’αυτών διαχωρισμό των μαθητών ως «ιδιότυπα ρατσιστικό». Τέλος, ως αυτόκλητος και απρόσκλητος συνήγορος, εξέφρασε την ανησυχία της για την ανατροπή του «οικογενειακού προγραμματισμού» των μαθητών εξαιτίας των εξετάσεων, λίγες μόνο εβδομάδες πριν γράψει στα «παλαιότερα των υποδημάτων της» τον «οικογενειακό προγραμματισμό» πολύ περισσότερων μαθητών κηρύσσοντας απεργία τις ημέρες των πανελλαδικών εξετάσεων!
Το ότι οι οικογένειες 8.058 μαθητών αποδέχτηκαν να χαλάσουν τον «οικογενειακό προγραμματισμό» τους για να διαγωνιστούν τα βλαστάρια τους για 2.699 θέσεις δεν σήμαινε γι’αυτούς τίποτε. Φυσικό και εύλογο αφού αυτό που διακυβεύεται είναι η βολή που προσφέρει η τύχη και το μέσο.
(Παρενθετικά ας αναφερθεί ότι στη χρονιά μου, το 1961, είχαν διαγωνισθεί 920 για 160 θέσεις σε πρότυπο σχολείο και δυο χρόνια αργότερα κάπου 1.250 για 200!)
Η αναξιοκρατία ποτέ δεν πεθαίνει!
τα ίδια Παντελή μου (4)
Χρόνια τώρα οι “τζαμπατζήδες” των μέσων συγκοινωνίας συμβάλλουν με τον τρόπο τους και υπέρμετρα στην διόγκωση των ελλειμμάτων των (ούτως ή άλλως ελλειμματικών) οργανισμών που τα διαχειρίζονται. Ελλειμμάτων που μετακυλίονται στο κράτος και προσαυξάνουν το επαχθές χρέος της χώρας.
Επιτέλους, όμως, αποφασίστηκε να μπει μία τάξη και να αποτραπεί στο μέτρο του δυνατού η εισιτηριοδιαφυγή. Ένα από τα μέτρα που προκρίθηκαν είναι να τοποθετηθούν μπάρες στις εισόδους των σταθμών του μετρό. Αυτό ήταν. Αμέσως ξεσπάθωσαν οι κατ’επάγγελμα και καθ’έξιν λαϊκιστές για τη ν κυβερνητική αναλγησία. Όπως ο ανεκδιήγητος βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης που “κατακεραύνωσε” τον αρμόδιο υπουργό με το δίλημμα που του έθεσε: «Ενάμιση εκατομμύριο άνεργοι έχουν το δικαίωμα να μάθουν: ή με τις μπάρες ή με την αξιοπρέπεια;».
Η υποκρισία δεν περιορίζεται στο ότι οι άνεργοι έχουν ελάχιστες ανάγκες μετακίνησης, όσο στο ότι η πρόθεση αυτών που εξανέστησαν δεν ήταν τόσο να πιέσουν για να ληφθούν μέτρα για τις ασθενέστερες ομάδες, όσο να διατηρηθεί το σημερινό μπάχαλο, ενδεχομένως δε να επιστρέψει η εικονική (γιατί το κόστος από κάπου αλλού πληρωνόταν) “γαλαντομία” της δεκαετίας του 1980, όταν οι συγκοινωνίες τις πρωινές ώρες ήταν τζάμπα για όλους!
Ο λαϊκισμός ποτέ δεν πεθαίνει!

1 σχόλιο:

  1. Τα ίδια Παντελάκη μου...
    Το κράτος πληρώνει περί τους 10.000 κληρικούς χωρίς αυτοί να προσφέρουν οτιδήποτε συγκεκριμένο... Ταυτόχρονα υπάρχουν 85 (ογδόντα πέντε) μητροπόλεις με ανάκτορα, αυλικούς παρατρεχάμενους και όλα τα συναφή, στις οποίες έχουν αράξει χωρίς συγκεκριμένο έργο κάπου 115 μητροπολίτες, επίσκοποι, βοηθοί κ.ο.κ. Όταν ρώτησα κάποιον "αρμόδιο" γιατί πρέπει να υπάρχει μητρόπολη Κυθήρων-Αντικυθήρων, μου απάντησε ότι υπάρχει μεγάλη μοναξιά εκεί και ο μητροπολίτης συμπαραστέκεται στους κατοίκους... Φαντάζομαι πόση μοναξιά θα υπάρχει στο Καστελόριζο, στους Φούρνους και στο Αγαθονήσι... Βουρ λοιπόν να δημιουργήσουμε κι άλλες μητροπόλεις κατά της μοναξιάς, αν και η αποστολή ενός θεατρικού θιάσου 1-2 φορές το μήνα θα βοηθούσε πολύ περισσότερο τη μοναξιά και θα μας στοίχιζε λιγότερο!
    Σκέφτηκε κανείς να μεταφέρει το κόστος αυτού του μηχανισμού στους πιστούς; Όπως κάποιος που πάει στο σινεμά πληρώνει εισιτήριο, έτσι και οι πιστοί θα έπρεπε να πληρώνουν τα έξοδα του μηχανισμού που τους προσφέρει μαγικές τελετές και διασυνδέσεις με το θεό τους... Το ΚΣΜ θα έπρεπε ως σοσιαλιστικό κίνημα να ηγείται αυτής της προσπάθειας για μηδενισμό του κόστους μαγικών τελετών στον κρατικό προϋπολογισμό...
    Τα ίδια Παντελή μου, λοιπόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή