Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

Κ.Σ.Μ.: Ἡ διεθνής σκηνή σκοτεινιάζει

("Ἐφημερίδα τοῦ Κ.Σ.Μ."/τεῦχος 171/Ἀπρίλιος 2014)

Ὁ Ἐρντογάν κέρδισε τίς δημοτικές ἐκλογές, πρός γενική κατάπληξη, ἔπειτα ἀπό τίς οἰκονομικές ἀτασθαλίες πού ἀποκαλύφθηκαν, ἔπειτα ἀπό τήν προσπάθεια τῶν δικαστῶν νά τόν καθίσουν στό σκαμνί – στήν ὁποίαν ἀντέδρασε κατηγορῶντας τό δικαστικό σῶμα ὅτι συνωμότησε μέ ξένη ὑποστήριξη ἐναντίον του. Ἔπειτα ἀπό ἀπαγορεύσεις πού ἐπέβαλε σέ διεθνῆ δίκτυα πληροφόρησης καί τίς ὁποῖες ἀκύρωσε ἡ τουρκική δικαιοσύνη. Ἔπειτα ἀπό τήν ἄγρια ἀντιπολίτευση πού ἀσκεῖ ἐναντίον του ὁ πρώην πνευματικός μέντοράς του Φετουλάχ Γκιουλμέν, ὁ ὁποῖος ἀπό τήν Ἀμερική χρηματοδοτεῖ ἕνα τεράστιο δίκτυο ὁμοϊδεατῶν του στήν Τουρκία, πού ἐπηρεάζει καί τόν σημερινή πρόεδρο Γκιούλ.
Ὁ Ἐρντογάν θά κερδίσει προφανῶς καί τίς προσεχεῖς προεδρικές ἐκλογές καί θά κυβερνήση μέ διευρυμένες ἐξουσίες. Πῶς ὅλα αὐτά;
Ὁ προαλειφόμενος Πατισάχ ἔχει τήν μεγάλη πλειοψηφία τοῦ τουρκικοῦ λαοῦ μαζί του. Οἱ ἀστοί στίς μεγάλες πόλεις εἶναι ἀντίθετοι στήν ἀποδιάρθρωση τοῦ κεμαλικοῦ κράτους πού ἐπιχειρεῖ καί στήν ἐπιστροφή στόν ὀθωμανισμό. Οἱ φτωχοί ἀγρότες τῆς Ἀνατολίας, πού ἀποτελοῦν τήν μεγάλη πλειοψηφία τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος εἶναι εὐχαριστημένοι μαζί του.
Τό ὅτι ξαφρίζει τό δημόσιο ταμεῖο δέν τούς ἐνοχλεῖ, διότι ἔχουν κληρονομήσει τήν ἀντίληψη προσωπικό καί κρατικό ταμεῖο τοῦ Πατισάχ εἶναι τό ἴδιο πρᾶγμα. Οὔτε τούς ἐνοχλοῦν οἱ ὑπερβασίες τῆς ἀστυνομίας κατά τῶν ἀντιπολιτευομένων. Τό φιλελεύθερο κράτος δέν τούς λέει τίποτα. Ὁ παραδοσιακά νερωμένος στήν Τουρκία ἰσλαμισμός τόν συγκινεῖ ἀπόλυτα.
Καί τά οἰκονομικά τους συμφέροντα συνδέονται μέ τήν πολιτική Ἐρντογάν. Ἀφ’ἑνός στό κύκλωμα τῶν συναλλαγῶν τους μέ τούς ἀστούς ἐμπόρους, αὔξησε τό δικό τους μερίδιο. Ἀφ’ἑτέρου οἱ ξένες ἐπενδύσεις στίς ἀγροτικές περιοχές προσφέρουν νέες θέσεις ἐργασίας στά παιδιά τους. Ἕνας δικός μας πού πῆγε στό Ντιαρμπεκίρ νά ἐξετάση μιά ἑλληνική ἐπιχείρηση ἐκεῖ, ἔμεινε κατάπληκτος ἀπό τό πλῆθος τῶν ξένων ἐργοστασίων πού ἔχουν ἐγκατασταθῆ ἐκεῖ, χάρις στήν συρρίκνωση τοῦ ἐργατικοῦ μισθοῦ πού ἐπέβαλε ὁ Ἐρντογάν.
Θά ἔχουμε λοιπόν πολλά χρόνια νά κάνουμε μαζί του. Εὐτυχῶς τήν ἐπιδίωξη τῆς Τουρκίας νά μπῆ στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση τήν ἔχει οὐσιαστικά ἐγκαταλείψει, γιατί τοῦ πέφτει μικρή. Καί εὐτυχῶς ὁ Ὀμπάμα εἶναι ἤδη πολύ ἐνοχλημένος μαζί του γιά τό διπλό παιγνίδι πού ἔπαιζε στήν Συρία.
* *
Ἀπό πολλούς αἰῶνες ὁ σλαυϊκός πληθυσμός τῆς Ρωσίας ἀποτελοῦσε μιά ἐθνική καί πολιτιστική ἑνότητα. Τό ¨πασῶν τῶν Ρωσιῶν¨ πού ἔφερε ὁ τίτλος τοῦ Τσάρου ἐτόνιζε τήν ἑνότητα αὐτή.
Ἐπί κυβερνήσεως Πούτιν, ἀναγκάστηκε ἡ Μόσχα σέ παραχωρήσεις, οἱ ὁποῖες ἀναβιώσαν τίς διακρίσεις μεταξύ τῶν λαῶν της. Ὁ Γέλτσιν ἔχοντας ἀποκαταστήσει τά οἰκονομικά τῆς Ρωσίας, ἐπιδιώκει νά ὑπαγάγη πάλι ὅλο τόν παλαιό χῶρο της ὑπό τήν ἐξουσία του.
Ἡ Οὐκρανία πού εἶχε ἀποσπασθῆ ἀπό τήν μοσχοβίτικη ἐξουσία, τοῦ ἀντιστέκεται. Γι’αὐτό ἐξαπέλυσε ἐναντίον της μιά πολυδιάστατη ἐκστρατεία. Οἱ Οὐκρανοί, πού ἐπιμένουν στό δικό τους δικαίωμα αὐτοδιαθέσεως, δέν θέλουν νά παραδεχθοῦν τό ἴδιο γιά τήν Κριμαία. Σ’αὐτήν ὅμως οἱ Οὐκρανοί μειοψηφοῦν ἔναντι τῶν Ρώσων, τῶν αὐτοχθόνων καί τῶν Τατάρων. Μήν ξεχνᾶμε, ὅτι ὅταν ἡ Αἰκατερίνη ἡ Μεγάλη κατέκτησε τήν Κριμαία, τήν ἔκανε ἄμεσα ρωσική ἐπαρχία καί ὄχι οὐκρανική. Ἡ ὑπαγωγή του στήν κυβέρνηση τοῦ Κιέβου ἦταν ἕνα δῶρο τοῦ 20οῦ αἰώνα μέ στόχο τήν ἐνίσχυση τῶν δεσμῶν Κιέβου-Μόσχας.
Τό δῶρο τώρα πάρθηκε πίσω. Ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση πού παραλόγως ἐποφθαλμιοῦσε νά περιληφθῆ σ’αὐτήν καί ἡ Οὐκρανία, ὀργίζεται μέ τήν ρωσική ἐπέμβαση. Τό ἴδιο καί ἡ Ἀμερική, πού δέν θέλει τήν κραταίωση τοῦ Γέλτσιν.
* *
Τό μεγάλο ἐρώτημα τοῦ ἑπομένου μηνός εἶναι τί θά βγάλουν οἱ ἐκλογές γιά τήν Εὐρωπαϊκή Βουλή στίς 25 Μαϊου. Ὁ κίνδυνος τοῦ νά ἔρθη πρῶτος ὁ συνδυασμός πού ὑποστηρίζει τόν Τσίπρα εἶναι βέβαια ἀνύπαρκτος. Ὁ κίνδυνος στήν νέα Εὐρωβουλή νά αὐξηθῆ τόσο ὁ ἀριθμός τῶν Ἀντιευρωπαίων καί τῶν Εὐρωσκεπτικιστῶν, πού θά παραλύσουν τό ἔργο της εἶναι ὑπαρκτός καί μεγάλος. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου