Πέμπτη 17 Ιουλίου 2014

Γράμμα 102: Μαζιώτης

 
Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 102
 
Γιά τήν ἐπίδοση στό ἀγαπημένο σπόρ του, τήν τρομοκρατία, χρειαζόταν μιά πολυδάπανη ὑποδομή τεχνικῶν μέσων. Χθές εἶχε βγεῖ γιά νά ἐμπλουτίση τό ταμεῖο του καί χάρις στήν ἀστυνομία, πού ἀποδεικνύεται ἄριστα ὀργανωμένη καί πρόθυμη γιά θυσίες γιά τήν ἐκτέλεση τοῦ καθήκοντος, ὁ Μαζιώτης μπῆκε στά σίδερα.
Τό ζήτημα εἶναι νά παραμείνη ἐκεῖ καί νά μήν βγῆ πάλι ἔξω μέ τήν παρέλευση δεκαοκταμήνου, μέ ἀνήκεστο βλάβη, ἤ ἄδεια ἀναψυχῆς, μέ τά ὁποῖα ἡ νομοθεσία μας ὑποσκάπτει τίς ποινές. Οὔτε μέ τήν παρέλευση εἰκοσιπενταετίας, στήν ὁποίαν ἔχουν συρρικνωθῆ στήν πραγματικότητα τά ἰσόβια δεσμά. Ἡ χαρά τῆς ζωῆς του εἶναι νά προξενεῖ πόνο στούς ἄλλους καί ἀπό τήν χαρά αὐτή δέν πρόκειται νά παραιτηθῆ.
Τό πιό περίεργο στήν χθεσινή ὑπόθεση εἶναι ἡ σιγή τῶν κομμάτων τῆς ἀντιπολίτευσης. Γιά πολύ μικρότερα συμβάντα, εἶναι λαλίστατα. Κάποια ἀπό αὐτά θά ἤθελαν νά συγχαροῦν τήν ἀστυνομία ἤ ἔστω τόν εἰδικό φρουρό πού ἀριστοτεχνικά καί μέ κίνδυνο τῆς ζωῆς του τόν συνέλαβε, ἀλλά φοβοῦνται ὅτι τά συγχαρητήριά τους θά ὠφελήσουν τήν κυβέρνηση, ἡ ὁποία διοικεῖ τήν ἀστυνομία. Ἄλλα δέν μίλησαν γιατί ἔχει ἀναθερμανθῆ ἡ ἀγανάκτηση τῆς κοινῆς γνώμης γιά τήν τρομοκρατία καί περιμένουν νά περάση καιρός γιά νά ἐκφράσουν τήν συμπάθειά τους πρός ὅποιον ἀντιμάχεται τήν ἐξουσία. Κομματικός καιροσκοπισμός στό ἔπακρο.

Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

Κ.Σ.Μ.: Ἡ ψηφοφορία τῆς 18ης Μαΐου

("Ἐφημερίδα τοῦ Κ.Σ.Μ."/τεῦχος 172/Ἰούνιος 2014)
 
Ὁ Χριστόδουλος Κουρούκλης, ὁ Γεν. Γραμματέας τοῦ ΚΟΔΗΣΟ, ἄνθρωπος ἐφευρετικός καί σπιρτόζος, εἶχε κάνει σύνθημα τοῦ κόμματος στίς ἐκλογές : «Τό πρωϊ εἶσαι ὁ κυρίαρχος λαός, τό βράδυ τί εἶσαι;»
Στήν χώραν στήν ὁποίαν ἀνθεῖ ἡ φαιδρά πορτοκαλέα καί οἱ περισσότερες ἐφημερίδες αὐτοαποκαλοῦνται ἀπογευματινές, ἐνῶ κυκλοφοροῦν πρωϊ-πρωϊ μαζί μέ ἄλλες, τά κόμματα χαρακτηρίζουν διαφορετικά πρίν ἀπό τίς ἐκλογές καί μετά τό ἄνοιγμα τῆς κάλπης τούς συνδυασμούς πού κατεβάζουν.
Πρίν ἀπό τίς ἐκλογές, ἐμφανίζουν τούς συνδυασμούς τους ἀκομματικούς. Ὅτι ἔχουν συγκροτηθῆ ἀπό ὀπαδούς προσωπικούς τοῦ ὑποψήφιου δημάρχου ἤ περιφερειάρχη ἤ ἀπό πρόσωπα πού ἐνθουσιάστηκαν διαβάζοντας τό πρόγραμμά του. Μέ τό νά ταξιδεύουν τό καράβι χωρίς τήν ἀληθινή σημαία του, ἐλπίζουν ὅτι θά τραβήζουν σ’αὐτό ἀλλόφυλους ἐπιβάτες. Δέν ἔχει ὅμως ἀναφερθῆ καμμία τέτοια περίπτωση, ὀπαδός π.χ. τοῦ κ. Τσίπρα νά ψήφισε τόν κ. Κουμουτσάκο.
Μόλις τελειώσει ἡ ψηφοφορία καί ἀρχίσει ἡ καταμέτρηση τῶν ψήφων, τά κόμματα σπεύδουν νά ἀποκαταστήσουν τήν πραγματικότητα. Οἱ συνδυασμοί των ἀνά τήν χώρα παρουσιάζονται στόν χάρτη της μέ κοινό χρῶμα.
Αὐτήν τήν μεταμφίεση πρός ἄγραν ὑποτίθεται ἀκατατόπιστων ψηφοφόρων πραγματοποίησε καί ὁ ἐπαναστατικός Ἀνταρσύα. Στίς ἐκλογές γιά τήν Ἀθήνα καί τήν περιφέρεια κατέβηκε ὡς Ἀνταρσία καί ὡς Ἀνταρσίες. Θά ἄξιζε νά μάθουμε τί τοῦ προσέφερε αὐτή ἡ μεταλλαγή.
Τό μόνο κόμμα πού καί στόν δῆμο καί στήν περιφέρεια χρησιμοποίησε τήν ἐπωνυμία καί τό ἔμβλημα μέ τά ὁποῖα κατεβαίνει τίς βουλευτικές ἐκλογές ἦταν τό ΚΚΕ. Τό κόμμα πού κατ’ἐξοχήν ἐπιδιώκει μετωπικά σχήματα γιά τήν προσέλκυση συνοδοιπόρων, τήν φορά αὐτή μή διαθέτοντας συνοδοιπόρους – διότι αὐτοί ἔχουν μεταναστεύσει στόν Σύριζα – δήλωσε εἰλικρινά τήν ταυτότητά του. Εὔχομαι νά ἐθισθῆ στήν εἰλικρίνεια.
*
*   *
Οἱ πολιτευόμενοι, ὡς συνήθως, ὅταν δέν εἶχαν λάβει τό χρῖσμα γιά τόν ¨ἀχρωμάτιστο¨ συνδυασμό, ἀπειθαρχοῦσαν. Κατέβηκαν μέ δικούς τους συνδυασμούς. Κάποιους ἀπό αὐτούς τούς κατήγγειλε εὐθέως ὁ κ. Σαμαρᾶς καί τούς διέγραψε ἀπό τό κόμμα του. Γιά ἄλλους περιορίστηκε νά πῆ, ὅτι ἡ Ν.Δ. δέν ὑποστηρίζει τό ψηφοδέλτιο τους. Δέν συγκράτησε οὔτε τούς μέν, οὔτε τούς δέ. Ἔτσι στερήθηκε τήν δυνατότητα νά μπῆ στήν δυάδα τῶν μονομάχων τῆς 25ης Μαϊου ὁ κ. Κουμουτσάκος, ὁ ὁποῖος εἶχε θαρραλέα παραιτηθῆ ἀπό τήν Εὐρωβουλή (παρ’ὅλο πού οἱ ἐξ αὐτῆς ἀπολαυές ὑπερβαίνουν σημαντικά τόν μισθό τοῦ Περιφερειάρχη.)
Τό τί θά γίνη πιό πέρα μέ τούς ἀπειθήσαντες πολιτευτές, μήν σᾶς ἀπασχολεῖ. Ὅταν θά πλησιάζει ἡ ὥρα τῶν ἐκλογῶν γιά τήν ἑλληνική Βουλή, ἀφίενται ὅλων οἱ ἁμαρτίες καί τούς ξαναπέρνει, ἄν διαθέτουν κουκιά καί ἄν ἡ ἐπιθυμία εἶναι ἀμφιμερής πάλι στούς συνδυασμούς του.
Γιά νά ἐπαναβεβαιωθῆ τό ρηθέν ἀπό τόν ἀείμνηστο Μαγκάκη ὅτι οἱ πολιτευτές μας εἶναι μιά τράπουλα πού μέ τά χαρτιά της μπορεῖς νά κάνης ἀμέτρητους συνδυασμούς.
*
*   *
Τά κανάλια συγκάλεσαν μεγάλα πάνελ ἀπό ἐπώνυμους καί περιώνυμους γιά νά ἐκφράσουν τίς ἀπόψεις τους γιά τό τί πρέπει νά ψηφίσουμε, τί θά κάνουμε ἐμεῖς, τί ἐκάναμε, τί θά ἔπρεπε νά εἴχαμε κάνει κλπ κλπ.
Δικαιολογημένη ἦταν ἡ φιλοδοξία στούς περισσότερους μετέχοντες, νά εἶναι ὅσο γίνεται μακρότερη ἡ ἑστίαση τοῦ τηλεφακοῦ στό πρόσωπό τους. Νά ποῦν ὅσα εἶχαν στόν νοῦ τους καί περισσότερα ἀκόμη. Ἔτσι τούς ἄκουγες νά παραπονιοῦνται, ὅτι στήν συζήτηση πρίν δέν τούς εἶχαν ἀφήσει νά συμπληρώσουν καί θά ἔπρεπε νά τούς δοθῆ ξανά ὁ λόγος. Ὑποχρεωτικές, οἱ διευθύνουσες τήν συζήτηση τούς καλοῦσαν νά μιλήσουν χωρίς σχεδόν χρονικό περιορισμό.
Ἀλλά στήν νέα ἀγόρευση τοῦ αἰτησαμένου τόν διέκοπτε ἕνας ἄλλος ἤ ἄλλοι γιά τήν προβολή ἀντιρρήσεων. Ἀκολουθοῦσε δυωδία ἤ τριωδία καί ἐμεῖς, οἱ τηλεθεατές, πού ἐνδιαφερόμαστε νά ἀκούσουμε τίς διϊστάμενες ἀπόψεις, δέν μπορούσαμε νά καταλάβουμε τί ἔλεγαν.
Ἀγαπητές Κυρίες Ἕλλη Στάη καί Ὄλγα Τρέμη καί λοιπές διευθύνουσες τήν συζήτηση, γιατί ὅταν ἔφταναν οἱ προσκεκλημένοι σας σέ ἕνα κόρ-ἄ-κόρ, ἀντί νά τούς κάνετε ἐκκλήσεις νά σταματήσουν τήν ἀντιμαχία (τίς ὁποῖες αὐτοί δέν ἄκουγαν) καί προσθέτατε καί τίς δικές σας φωνές στήν ἀκατάληπτη χορωδία, δέν πατάγατε ἁπλῶς τό κουμπί νά τούς κάνετε νά μήν ἀκούγονται καί νά ἀκοῦμε ἐσᾶς μόνο, μέχρι νά ξεθυμάνουν οἱ ἀντεγκλήσεις τῶν καλεσμένων σας ;
Γιά μιά ἀκόμη φορά ἀποδείχθηκε, ὅτι ἡ τηλεόρασή μας δέν ἀνταποκρίνεται στήν ἀποστολή της νά μᾶς ἐνημερώνει γιά τίς διϊστάμενες ἀπόψεις.
*
*   *
Καί ἔρχομαι τώρα σέ ἕνα ἀτομικό μου παράπονο. Ἀπό πολλά χρόνια ἡ γυναίκα μου καί ἐγώ ψηφίζουμε σέ μία ἀπό τίς αἴθουσες τοῦ ὡραιότατου σχολείου τοῦ ἀρχιτέκτονα Πικιώνη πού εἶναι κτισμένο κλιμακωτά στήν δυτική πλαγιά τοῦ Λυκαβηττοῦ.
Ἐπειδή εἶμαι φρόνιμος ἄνθρωπος εἶχα σηκώσει ἀπό μέρες πρίν ἀπό τήν ψηφοφορία ἀπό τό ἰντερνέτ τήν ἱστοσελίδα, πού ἔγραφε τίς αἴθουσες, στίς ὁποῖες θά ἔπρεπε νά ψηφίσουμε. Καμάρωσα τήν προετοιμασία τοῦ ὑπεύθυνου Περιφερειάρχη, παρότι δέν εἶχα τήν πρόθεση νά τόν ψηφίσω.
Συνεχίζοντας τήν προσεκτικότητά μου, πῆγα πρωϊ-πρωϊ μόλις ἄνοιγαν οἱ κάλπες, γιά νά παραλάβω τά ψηφοδέλτια, προκειμένου νά μελετήσουμε τά ὀνόματα τῶν ὑποψηφίων ἡ γυναίκα μου καί ἐγώ καί νά βάλουμε μέ τήν ἡσυχία μας τούς σταυρούς.
Στήν 1 μετά τό μεσημέρι πήγαμε ἡ γυναίκα μου καί ἐγώ νά ψηφίσουμε. Εἶχε μαζευτῆ πλέον ἕνα μεγάλο πλῆθος ἐκλογέων, πού ἀναζητοῦσε μέ ἀγωνία τίς αἴθουσες τοῦ σχολείου στίς ὁποῖες ἐπρόκειτο νά ψηφοφορήσει. Μέ τό ταξί πού πήγαμε λόγω τῆς δυσκολίας πού ἔχει ἡ γυναίκα μου στήν βάδιση, στήν ἀπάνω-ἀπάνω αὐλή τοῦ σχολείου, ἀνακαλύψαμε ὅτι οἱ ἐκεῖ αἴθουσες δέν ἔφεραν τούς παλαιούς ἀριθμούς. Ἄρα θά ἔπρεπε νά τούς ζητήσουμε σέ ἄλλα μέρη τοῦ ἴδιου σχολείου. Ἀλλά σέ ποιά; Ἀρχίσαμε νά ἀνεβοκατεβαίνουμε μέ τήν δυσκολια πού προκαλοῦσε ἡ ἄνοδος καί ἡ κάθοδος στήν γυναίκα μου τίς διάφορες αἴθουσες (τάξεις) τοῦ σχολείου. Καμμία ἀπό αὐτές δέν εἶχε τήν ἔνδειξη πώς ἐπρόκειτο γιά τό ὑπ’ἀριθμ. 48 καί 49 τμῆμα πού ἔγραφε ἡ ἱστοσελίδα.
Ρωτάγαμε σ’αὐτές στίς ὁποῖες γινόταν ἡ ψηφοφορία καί οἱ δικαστικοί ἀντιπρόσωποι δέν ἦταν εἰς θέσιν νά μᾶς πληροφορήσουν. Ρωτήσαμε καί τόν ἐπικεφαλῆς τῆς δύναμης τῆς ΕΛ.ΑΣ., πού ἐπέβλεπε τήν τήρηση τῆς τάξης. Οὔτε κι’αὐτός ἦταν εἰς θέσιν νά μᾶς πληροφορήση.
Μετά πολλά ψαξίματα καί ἀνεβοκατεβάσματα, εἶδα τυχαίως σχεδόν κολλημένη πλάϊ στήν προστατευτική ράμπα γιά τήν ἔξοδο ἀπό τό σχολικό συγκρότημα τήν διακήρυξη τῶν ἐκλογῶν, ἡ ὁποία ἀνέγραφε βάσει λεξικογραφικῆς κατάταξης τά ὀνόματα τῶν ἐκλογέων ἀνά αἴθουσα στήν ὁποίαν καλοῦνταν νά ψηφοφορήσουν. Ἄργησα νά δῶ τήν διακήρυξη, γιατί ἦταν κολλημένη πάνω στόν τοῖχο, πού πλάϊ του ἀνεβοκατέβαιναν οἱ ἐκλογεῖς. Τήν διακήρυξη αὐτή σκέπαζε τό πλῆθος ἐκείνων πού ἀνεβοκατέβαιναν. Τά ὑπ’ἀριθμ. 48 καί 49 τμήματα εἶχαν καταργηθῆ καί ἀντικατασταθῆ μέ ἄλλα. Ἔτσι μπορέσαμε νά ψηφίσουμε μετά τήν ταλαιπωρία ἀναζήτησης ἐπί μιάμιση ὥρα.
Τήν λύπη μου γιά τήν ἐκλογή της ὡς Περιφερειάρχη τῆς κ. Δούρου στίς 25 Μαϊου μαλάκωσε ἡ χαρά μου, ὅτι ἀπέτυχε νά ἐκλεγῆ Περιφερειάρχης ὁ κ. Σγουρός πού εἶχε ὀργανώσει τήν διεξαγωγή τῆς ψηφοφορίας.

Γράμμα 101: Παράλογος φανατισμός


Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 101
 
Ἦταν οἱ Γερμανοί καλλίτεροι ἀπό τούς Ἀργεντινούς;
Κατά κανέναν τρόπο. Καί οἱ δύο ὁμάδες ἦταν ἄριστες.
Τό ὅτι κέρδισε ἡ γερμανική ἦταν ἀποτέλεσμα τύχης. Ἐξ ἴσου καλά θά μποροῦσαν νά ἔχουν νικήσει οἱ Ἀργεντινοί. Γιά πολύ λίγο ἔλειψε νά βάλουν γκώλ στό παιγνίδι, ὁπότε δέν θά ὑπῆρχε παράταση στήν ὁποίαν κέρδισαν οἱ Γερμανοί.
Πρός τί λοιπόν οἱ ἔξαλλοι πανηγυρισμοί καί οἱ πικροί θρῆνοι;
Ἄν δέν ἐπρόκειτο γιά ποδοσφαιρική ἀναμέτρηση ἀλλά γιά πολεμική, τό ἀποτέλεσμά της θά εἶχε πρακτικές συνέπειες καί πολύ σοβαρές. Ἡ Γερμανία θά ἀποσποῦσε τό Μπουένος Ἄϋρες ἀπό τήν Ἀργεντινή, π.χ. θά τήν ὑποχρέωνε νά πουλᾶ κρέατα μόνο σ’αὐτήν κ.λπ.
Καμμία πρακτική μεταβολή στόν κόσμο δέν ἐπέφερε ἡ ποδοσφαιρική νίκη τῆς Γερμανίας. Ὁ χρυσός φαλός πού ἀπέκτησε καί τό ἔπαθλο τῶν 50 ἑκατομμυρίων εἶναι ψιλοπράγματα, πού πάντως θά ἔπιαναν καλλίτερο τόπο ἄν πήγαιναν σέ νοσοκομεῖα ἤ ἐγγειοβελτιωτικά ἔργα ἤ κάτι ἄλλο πού θά περιόριζε λιγάκι τήν φτώχεια στόν πλανήτη. Θά μείνουν μόνο ἡ φαντασίωση τῶν Γερμανῶν πώς εἶναι οἱ καλλίτεροι καί ἡ πικρία τῶν Ἀργεντινῶν ὅτι ὁ θεός τούς ἀδίκησε.
Οἱ φανατισμοί εἶναι κατά κανόνα παράλογοι. Ὁ φανατισμός ὅμως γιά τήν σημασία μιᾶς ποδοσφαιρικῆς νίκης εἶναι ἐξοργιστικά παράλογος.

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014

Γράμμα 100: Ἐπιτέλους!

 
Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 100

Ὁ Ἠλίας Κασιδιάρης εἶναι στή φυλακή. Ἔπρεπε αὐτό νά εἶχε γίνει πρό πολλοῦ γιατί, ἡ ¨Χρυσή Αὐγή¨ εἶναι ἀποδεδειγμένα ἐγκληματική ὀργάνωση καί ἀποδεδειγμένη ἡ συμμετοχή του σ’αὐτήν.
Τό παράπτωμα, τό ὁποῖο τοῦ καταλογίζει τό παραπεμπτικό βούλευμα εἶναι ἀστεῖο. Δύο καραμπίνες τίς ὁποῖες αὐτοβούλως μετέτρεψε σέ πολεμικά ὅπλα. Ἐνῶ ἔχουμε βαρεθῆ νά τόν βλέπουμε στήν τηλεόραση νά ἀπαγγέλλει τήν εἰς θάνατον καταδίκη τῆς δημοκρατίας, νά ἀπειλεῖ δημόσιους λειτουργούς, νά διευθύνει παραστρατιωτικές ὁμάδες, νά βρίζει, νά φτύνει καί νά δέρνει.
Καί εἶναι τώρα ἁπλῶς προφυλακισμένος, ἐνῶ θά ἔπρεπε νά εἶναι ἤδη κατάδικος γιά τό ἔγκλημα τῆς ἐσχάτης προδοσίας.
Ἡ ¨Χρυσή Αὐγή¨ λειτουργεῖ μέσα στήν κοινωνία μας σάν μιά σφήνα πειρατῶν πού τρέφονται ἀπό τό ἔγκλημα καί τό γλεντοῦν συγχρόνως.
Ἡ βραδύτητα μέ τήν ὁποίαν κινεῖται ἡ πολιτεία γιά νά τήν ἐξουδετέρωση εἶναι ἀπαράδεκτη. Ἀσυγχώρητος εἶναι ὁ ὑπουργός τῆς Δικαιοσύνης κ. Ἀθανασίου, πού δέν διατάσσει τήν εἰσαγγελική ἀρχή νά εἰσαγάγη τήν ὑπόθεση τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς στά δικαστήρια γιά νά δικαστῆ κατά τήν διαδικασία τοῦ αὐτοφώρου. Ἀφοῦ ἡ ὀργάνωση ἐξακολουθεῖ νά ἀπεργάζεται τήν κατάργηση τοῦ δημοκρατικοῦ πολιτεύματος.

Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014

ΛΕΑΝΔΡΟΣ ΣΛΑΒΗΣ: σΚΕΠη κορΣΕΔων (ή «ο εξωραϊσμός της γραφειοκρατίας»)

("Νέα Αγχίαλος"/τεύχος 83/Απρίλιος – Μάιος – Ιούνιος 2014)
 
Με τις αναπόφευκτες τυμπανοκρουσίες ξεκίνησε το περασμένο καλοκαίρι (και αυτό έχει σημασία γιατί δεν αφήνει περιθώριο να εκληφθεί ως προεκλογικό πυροτέχνημα) ο Δήμαρχος της πρωτεύουσας τα εγκαίνια του τελευταίου αποκτήματός της: των Σημείων Εξυπηρέτησης Δημότη (Σ.Ε.Δ.). Και με περισσή ικανοποίηση. Εύλογα, γιατί ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κατά κανόνα πολυάσχολου δημότη. Αλλά και του απόμαχου της επαγγελματικής ζωής. Δεν είναι δα μικρό πράγμα να μπορεί ο απλός πολίτης να διεκπεραιώνει μία σειρά από υποθέσεις του σε ένα δημοτικό κατάστημα αυτού του είδους, πολύ πιο εξυπηρετικό από όσα λειτουργούσαν μέχρι τώρα. Και τούτο για δύο λόγους. Αφενός μεν γιατί το ωράριο λειτουργίας τους μέχρι αργά το βράδυ και σαββατιάτικα ξεφεύγει από την “πεπατημένη” της δημόσιας διοίκησης και δεν συμπίπτει πλήρως με το ωράριο εργασίας της πλειονότητας των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα. Αφετέρου δε γιατί με το να χωροθετηθούν διάσπαρτα στην δημοτική επικράτεια – και συγκεκριμένα ένα σε κάθε δημοτική κοινότητα – απαλλάσσουν τον δημότη από μεγάλες μετακινήσεις, αφού το πιο πιθανό είναι ένα από αυτά να βρίσκεται κοντά είτε στην κατοικία του είτε στον τόπο εργασίας του.
Στα καλά τους πρέπει να συμπεριληφθούν και οι θετικές επιπτώσεις τους στην κοινωνία και στην οικονομία από τον περιορισμό τόσο των απωλειών σε ανθρωποώρες όσο και των μετακινήσεων σε μία πόλη που ασφυκτιά παρά την κρίση. Αλλά και στο περιβάλλον από τον περιορισμό της κυκλοφορίας (και των ακαθαρσιών της, τουτέστιν των ρύπων των μεταφορικών μέσων).
Είναι, ως εκ τούτου, βέβαιο ότι το παράδειγμα του Δήμαρχου Αθηναίων θα ακολουθήσουν οσονούπω και οι δήμαρχοι τουλάχιστον των υπόλοιπων μεγάλων αστικών συγκροτημάτων της χώρας που θα εκλεγούν κατά τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Και, με αυτόν τον τρόπο, θα συμπληρωθεί το ήδη πυκνό δίκτυο των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών (Κ.Ε.Π.) που έχουν φυτρώσει σαν μανιτάρια σ’όλη τη χώρα. Έτσι, το μέχρι τώρα “ανδράποδο” θα ανακουφιστεί αφού θα γλυτώσει από ένα μεγάλο μέρος το άγχος της ανταπόκρισής του στις διάφορες δοσοληψίες του με τις κρατικές και δημοτικές αρχές.
Ίσως, μάλιστα, ανικανοποίητο και εκ φύσεως γκρινιάρικο, να θεωρήσει, ότι η ίδρυσή τους άργησε. Θα μπορούσαν να έχουν ξεκινήσει νωρίτερα να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, θα πρέπει να αναλογιστεί ότι η λειτουργία τους με τη σημερινή μορφή τους και για όλο το φάσμα των υπηρεσιών που προσφέρουν δεν θα ήταν δυνατή χωρίς την τεχνολογική επανάσταση της πληροφορικής, η οποία δεν είναι δα και τόσο παλιά. Οπότε η μομφή του θα πρέπει να περιοριστεί στην βραδυπορία της ελληνικής δημόσιας διοίκησης στην υιοθέτηση των νέων τεχνολογιών.
Βέβαια, αν είναι λίγο ψυλλιασμένο, θα νιώσει ότι επαναλαμβάνεται η ιστορία του Νασρεντίν (ή Ναστραντίν) Χότζα, ο οποίος, για να ικανοποιήσει τον χωρικό που διαμαρτυρόταν για το ότι δεν διέθετε αρκετό χώρο στο σπιτικό του και η οικογένειά του ένιωθε στενάχωρα, τον έβαλε στην αρχή να φέρνει ένα-ένα, μετά από κάθε εντονότερη διαμαρτυρία του χωρικού για πιότερο στρίμωγμα, μέσα σ’αυτό τα ζωντανά του και στη συνέχεια, όταν η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, τον συμβούλεψε να τα βγάλει όλα έξω. Ο ταλαίπωρος, όταν συμμορφώθηκε με τη συμβουλή του θυμόσοφου καδή, έβγαλε έναν αναστεναγμό ανακούφισης: το πέρασμα από το χειρότερο έκανε το κακό να φαντάζει σωτήριο!
Έτσι και οι κρατικές και δημοτικές αρχές, σε ρόλο Χότζα, αφού φόρεσαν στο “ανδράποδο” τους στενούς μέχρι ασφυξίας “κορΣΕΔες” της γραφειοκρατίας τους, τώρα του δίνουν την ευχέρεια να τους χαλαρώσει λίγο! Κοντολογίς, του προσφέρουν το ίδιο ανθυγιεινό “γεύμα”, δηλαδή το χαρτοβασίλειο με συνοδεία ουράς (ουχί πεσκαδρίτσας, αλλά γκισέ), σε ελκυστικότερο περιτύλιγμα ανακατεμένο με καρυκεύματα που το κάνουν πιο εύγεστο! Και, φυσικά, περιμένουν από το “ανδράποδο” να αποδειχθεί αρκούντως αφελές, να χάψει το ψιμύθιον που σερβίρουν, να εκτιμήσει την χειρονομία τους και να τους ευγνωμονεί!
Έλα, όμως, που κάποιοι καχύποπτοι αντιμετωπίζουν το εγχείρημα με έναν σΚΕΠτικισμό που υπονομεύει την ευφορία που καλλιεργούν οι εμπνευστές του εγχειρήματος. Και δικαίως. Κατ’αρχήν η ανάγκη δημιουργίας των Κ.Ε.Π. και των Σ.Ε.Δ. αποδεικνύει την κακή οργάνωση και την συνακόλουθη λειτουργική αποτυχία των μέχρι τούδε δομών των υπηρεσιών που είχαν συγκροτηθεί για να προσφέρουν – υποτίθεται – τις ίδιες υπηρεσίες στον πολίτη και δημότη και τώρα υποκαθίστανται από αυτά, χωρίς να καταργούνται. Αν η σύλληψή τους ήταν ορθολογική και η λειτουργία τους αποτελεσματική θα περίττευε πλήρως η ανάγκη της φαινομενικά υποκατάστασής των αλλά επί της ουσίας πλαισίωσής των από τα καινοφανή επινοήματα.
Επιπλέον, η εύρυθμη λειτουργία των τελευταίων – αν και μερικά από αυτά άρχισαν ήδη να εμφανίζουν σημάδια κορεσμού – απαλλάσσει τους αρμόδιους από την υποχρέωση να μελετήσουν το κατά πόσον είναι εύλογη και αποδοτική για την κοινωνία και την οικονομία αυτή η πληθωρική γραφειοκρατία, η οποία κατατάσσει την χώρα στους πρωταθλητές του “αθλήματος”, και να αναζητήσουν τρόπους περιορισμού της στο απολύτως αναγκαίο. Έτσι, χάρις στις δυνάμεις αδρανείας, πολλές διαδικασίες διατηρούνται ζωντανές και δίνουν την εντύπωση ότι υφίστανται απλά και μόνο για να δικαιολογούν την ύπαρξη και λειτουργία των σχετικών υπηρεσιών, καθώς και την, παρασιτική σε τελευταία ανάλυση, απασχόληση αυτών που τις διεκπεραιώνουν!
Το χειρότερο, όμως, είναι πως, πέρα από το ότι αποτελούν άλλοθι για τη διατήρηση της υφιστάμενης γραφειοκρατίας, ευνοούν την περαιτέρω ανάπτυξή της. Οι εγκέφαλοι της σύστασης των Κ.Ε.Π. και των Σ.Ε.Δ. και οι επίγονοί τους φαίνεται ότι σκέφτηκαν πως, μιας και υπάρχουν και για να μην γίνεται αισθητή η υπολειτουργία τους, θα πρέπει να επινοηθούν και θεσμοθετηθούν νέες γραφειοκρατικές διαδικασίες για να φαίνονται πολυάσχολα και να εξωραϊσθεί η εικόνα τους. Η δε “πολυπραγία” τους, με τη σειρά της, δημιουργεί νέες ανάγκες σε προσωπικό για να μην καταντήσει, εξαιτίας του πλήθους που συνωστίζεται σε αυτά, κενή νοήματος η λέξη «εξυπηρέτησης» που τα κοσμεί κ.ο.κ. Φαύλος κύκλος!
Κι ας μην νομίσει κανείς πως πρόκειται για αποκύημα της φαντασίας του συντάκτη αυτών των γραμμών: η προσωπική επαγγελματική του εμπειρία λέει ότι, ναι μεν απαλλάχτηκε από την αγχωτική επίσκεψη σε αστυνομικό τμήμα και το κόλλημα των πιο απίθανων ενσήμων για το «γνήσιο της υπογραφής του», αλλά οι ανάγκες επικύρωσης του γνησίου της πολλαπλασιάστηκαν αφότου ξεφύτρωσαν τα πρώτα Κ.Ε.Π., καθώς η κάθε δημόσια υπηρεσία σκέφτεται ότι, αφού το “ανδράποδο” δεν εξανίσταται από μία επίσκεψη στο Κ.Ε.Π. γιατί να μην του ζητηθεί ένα παραπάνω “γνήσιο” ακόμα και για “ψύλλου πήδημα”! Έτσι, όμως, το ισοζύγιο «εξυπηρέτηση – ταλαιπωρία» καταλήγει με αρνητικό πρόσημο, αφού με το πήγαιν’-έλα κάθε φορά ο συνολικός χαμένος χρόνος ξεπερνά κάθε προηγούμενο!
Καλή η εξυπηρέτηση σε ένα Κ.Ε.Π. (και όχι στο πάλαι ποτέ τριτοκοσμικό “μπάχαλο” των σχετικών υπηρεσιών του τότε Υπουργείου Συγκοινωνιών) ενός 65χρονου ή μιας 65χρονης που έφτασαν αισίως στην ηλικία που πρέπει να ανανεώσουν το δίπλωμα οδήγησης. Εξαιρετική η πρόσφατη πρωτοβουλία να παραλαμβάνουν οι πολίτες από εκεί μέχρι και φορολογικές ενημερότητες, αντί να συνωστίζονται στις θυρίδες των Δ.Ο.Υ. Γιατί, όμως, να υπάρχουν τόσο είδη πιστοποιητικών γέννησης και γιατί να μην αρκεί η επίδειξη ενός πρωτοτύπου από αυτό, αλλά να απαιτείται κάθε λίγο και λιγάκι η έκδοση ενός νέου; Γιατί, όμως, για το κάθε “χαρτί” να απαιτείται το γνήσιο της υπογραφής; Γιατί είναι αναγκαίο όλο αυτό το χαρτοβασίλειο;
Αυτές οι απορίες δεν συνεπάγονται ότι τα Κ.Ε.Π. και τα Σ.Ε.Δ. δεν επιτελούν έργο. Ίσα-ίσα. Όποιος έχει πείρα από προγενέστερες επισκέψεις σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες διαπιστώνει με το πρώτο τη διαφορά. Και καλό θα ήταν να συνεχιστούν οι προσπάθειες βελτίωσης της εξυπηρέτησης των πολιτών/δημοτών κατά τις συναλλαγές τους με τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Δεν πρέπει, όμως, να περιορίζονται σε αυτό. Μήπως, λοιπόν, είναι καιρός οι αρμόδιοι, αντί να αρκούνται να μας καλοπιάνουν με Κ.Ε.Π., Σ.Ε.Δ. και ό,τι άλλο αρκτικόλεξο σκαρφιστούν στο μέλλον, να μελετήσουν πως μπορούν να ψαλιδίσουν (όχι με ψαλιδάκι των νυχιών αλλά με κοφτερό και φρεσκοακονισμένο σΚΕΠάρνι) τις ανάγκες μας γι’αυτά; Δεν τους διδάσκει κάτι το ότι έρευνα για λογαριασμό του «World Economic Forum» κατέταξε την χώρα στην 144η θέση, δηλαδή μόλις στην 5η από τον απόλυτο “πάτο”, με κριτήριο τη γραφειοκρατία και την κρατική επιβάρυνση προς τις επιχειρήσεις;
Αλλά δεν βαριέστε, εδώ είναι Ελλάδα! Και ω ς εκ τούτου:
«Η γραφειοκρατία ποτέ δεν πεθαίνει,
δεν την σκιάζουν Κ.Ε.Π., Σ.Ε.Δ. σοβαρά,
μόνο λίγο καιρό ξεθυμαίνει,
μα ξανά ως δυνάστης θα δρα!»
(δις μυριάκις ή δυσμοιριάκις)

Γράμμα 99: Κυριακάτικο ἄνοιγμα καταστημάτων

 
Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 99

Ἀναμφισβήτητα, τό οἰκονομικό συμφέρον τῆς χώρας ἐπιβάλλει τό ἄνοιγμα τῶν καταστημάτων τῶν περιοχῶν μέ ἔντονη τουριστική κίνηση καί τίς Κυριακές. Σέ ὁρισμένες περιπτώσεις ἐξυπηρετεῖ καί τίς ἀνάγκες τῶν ντόπιων καταναλωτῶν. Ἀπό αὐτή δέ τήν ἄποψη ἡ μέν κυβερνητική πρωτοβουλία κινεῖται πρός τήν ὀρθή κατεύθυνση, ἐνῶ οἱ ἀντιδράσεις τῶν καταστηματαρχῶν διέπονται ἀπό τήν φοβία ἀπέναντι στό καινούργιο καί ἀπό τήν ἄρνηση στό ξεβόλεμα. Ἰδιαίτερα ἀφ’ἧς στιγμῆς τό ἄνοιγμα εἶναι προαιρετικό. Οἱ ἀντιδράσεις τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολίτευσης δέν εἶναι ἄξιες λόγου ἀφοῦ ἐντάσσονται στήν πολιτική της γραμμή τοῦ «ὄχι σέ ὅλα».
Αὐτό, ὡστόσο, δέν σημαίνει ὅτι δέν παραμένουν κάποια ἐρωτηματικά σχετικά μέ τό πλαίσιο πού θά διέπει τό κυριακάτικο ἄνοιγμα.
Τό πρῶτο εἶναι τό κατά πόσον ἐξασφαλίζεται (καί θά ἐλέγχεται) ἡ τήρηση τῶν στοιχειωδῶν δικαιωμάτων τῶν ἐργαζομένων στά καταστήματα πού θά ἀνοίγουν, δηλαδή τῶν ἐμποροϋπαλλήλων, ὅπως τό πενθήμερο, τό ὅριο τῶν ἑβδομαδιαίων ὡρῶν ἐργασίας, ἡ πληρωμή τυχόν περωριών κ.λπ. Καί αὐτό πρέπει νά ἐπιδιώκει ἡ Ὁμοσπονδία Ἰδιωτικῶν Ὑπαλλήλων Ἑλλάδας (ΟΙΥΕ) καί νά μήν ἐπισείει ἀνύπαρκτους κινδύνους γιά κλείσιμο καταστημάτων καί ἀνεργία, ὅπως τῆς ὑπαγορεύουν κομματικές ἐπιταγές.
Τό δεύτερο ἀφορᾶ τά κριτήρια ἐπιλογῆς τῶν περιοχῶν ὅπου θά δοκιμασθεῖ τό μέτρο. Μέ ποιό κριτήριο, γιά παράδειγμα ἐπελέγη ἡ Ραφήνα (καί μαζί της τό πολύ λιγότερο τουριστικό Πικέρμι) καί ἀποκλείστηκαν ἡ Κέρκυρα, τό Ἡράκλειο, ἡ Ζάκυνθος, ἡ Πάρος κ.λπ.
Τό τρίτο ἐντοπίζεται στό κατά πόσον τό μέτρο δέν θά ἔχει ἀρνητικές παρενέργειες σέ περιοχές ὅπου θά ἐφαρμοσθεῖ περιορισμένα. Ἔχει, γιά παράδειγμα, ἐκτιμηθεῖ ἡ πιθανότητα τό ἄνοιγμα καταστημάτων πού ἐξυπηρετοῦν ἀποκλειστικά ἤ στήν πλειονότητα τουρίστες στό ἐμπορικό κέντρο τῆς Ἀθήνας, νά ἐπισύρει τήν μετατόπιση τῆς ἐμπορικῆς κίνησης καί τήν μετακόμιση καταστημάτων σέ αὐτό καί τήν συνακόλουθη ἐμπορική ἐρήμωση καί ὑποβάθμιση τῶν γειτονικῶν περιοχῶν πού βιώνουν, ἴσως μάλιστα ἐντονότερα, τήν κρίση;

Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ: Ὁ ψηφοθηρικός ἀνασχηματισμός

("Ἐφημερίδα τοῦ Κ.Σ.Μ."/τεῦχος 172/Ἰούνιος 2014)
 
Ἡ Ἐφημερίδα αὐτή ὑποστήριζε ἔνθερμα τόν κ. Σαμαρᾶ (α) διότι ἡ κυβέρνησή του ἐπέτυχε νά σταματήση τό κατρακύλισμα της οἰκονομίας καί νά βάλη τήν χώρα στόν δρόμο τῆς ἀνάκαμψης, καί (β) διότι ὁ ἀντίπαλός του στήν διεκδίκηση τῆς ἐξουσίας μέ τά ἀντιευρωπαϊκά κηρύγματά του ἔσπρωχνε τόν τόπο σέ φοβερές περιπέτειες.
Στίς ἐκλογές γιά τήν Εὐρωπαϊκή Βουλή συνέστησε τό ΚΣΜ στά μέλη καί τούς φίλους του νά ψηφίσουν τήν Ν.Δ., διότι αὐτή διέθετε περισσότερους βουλευτές ἀπό τήν συνέταιρό της τήν ¨Ἐλιά¨, ὥστε νά βγῆ πάλι πρῶτο κόμμα καί νά παραμείνει στήν δεύτερη θέση ὁ Σύριζα. Δέν ἐπρόκειτο βέβαια γιά ἐκλογές τῆς ἑλληνικῆς βουλῆς, ἀλλά τό ἀποτέλεσμά της θά προκαλοῦσε ἐντυπώσεις πού διαρκοῦν.
Στήν ψηφοφορία τῆς 25ης Μαϊου ὁ κ. Σαμαρᾶς δέν ἐπέτυχε νά τόν ἀκολουθήση τό μεγαλύτερο μέρος τῆς ¨κυμαινομένης ψήφου¨. Τό Ποτάμι καί ἄλλα ἀπίθανα κατασκευάσματα ἔβγαλαν Εὐρωβουλευτές. Καί ἔτσι πρῶτο κόμμα ἀναδείχθηκε ὁ Σύριζα. Ὁ κ. Σαμαρᾶς ἀντέδρασε μέ τά συνηθισμένα. Ὅτι ἡ πρωτιά τῆς Ἀντιπολίτευσης ἦταν συγκυριακή καί δέν θά μακροημερεύση, καί ὅτι ὁ ἴδιος εἶχε λάβει τό ¨μήνυμα¨ καί θά διορθώση τά στραβά.
Τήν ἡμέρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό ὁποῖο δέν τόν φώτισε καθόλου, ἀνήγγειλε ἕναν Ἀνασχηματισμό πού ὑπερέβη σέ ἀθλιότητα τούς φόβους μας.
Ὁ κ. Σαμαρᾶς ἐξωπέταξε τόν κ. Στουρνάρα, ὁ ὁποῖος εἶχε ἐπιτύχει νά συγκρατήση τήν οἰκονομία μας ἀπό τήν πτώση καί τήν ἀνοδική στροφή της, καί διατήρησε στό ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης τόν κ. Ἀθανασίου, ὁ ὁποῖος κατόρθωσε νά κάνη τήν Χρυσή Αὐγή μόνιμο παράγοντα τοῦ δημοσίου βίου. Ὁ ὑπουργός τῆς Δικαιοσύνης εἶναι ἀπό τόν νόμο ἐπικεφαλῆς τῆς εἰσαγγελικῆς ὑπηρεσίας, ἡ ὁποία πραγματοποιεῖ τήν δίωξη τοῦ ἐγκλήματος. Ἐφόσον ἀποδεδειγμένα ἡ Χρυσή Αὐγή ἐξακολουθεῖ τήν ἐγκληματική δράση της, ὁ κ. Ἀθανασίου θά ἔπρεπε νά διατάξη τήν Εἰσαγγελία νά παραπέμψη στά δικαστήρια γιά νά δικαστοῦν κατά τήν διαδικασία τοῦ αὐτοφώρου ἐγκλήματος ἡ Χρυσαυγῖτες γιά τούς φόνους καί τούς ἐκβιασμούς πού ἔχουν κάνει καί τίς προσπάθειές τους γιά τήν ἀνατροπή τοῦ δημοκρατικοῦ πολιτεύματος. Μέ τήν ὀλιγωρία του ἡ Χρυσή Αὐγή ἀπέκτησε μιά οἰoνεί νόμιμη ὑπόσταση καί ἔστειλε ἀντιπροσώπους της στήν Εὐρωβουλή πρός ἐξευτελισμό τῆς χώρας μας.
Ὁ κ. Σαμαρᾶς ἀντί νά συμφωνήση μέ τόν κ. Βενιζέλο στόν Ἀνασχηματισμό τήν συγκρότηση μιᾶς ὀλιγομελοῦς κυβέρνησης ἀπό ἀνθρώπους ἱκανούς νά ἀντιμετωπίσουν τά δεινά προβλήματά μας, ἔφτιαξε τήν ὀγκώδη κυβέρνηση 44 ὑπουργῶν καί ὑφυπουργῶν. Γιά τήν μεταξύ τους συνεννόηση ἡ γραφειοκρατική διαδικασία θά πολλαπλασιαστῆ, ὅπως καί ἡ καθυστέρηση στήν λήψη τῶν ἀποφάσεων.
Ὁ χῶρος τῶν ἁρμοδιοτήτων τῶν περισσοτέρων ἀπό αὐτούς δέν εἶναι ὁριοθετημένος. Προέκυψαν ἤδη ἀμφισβητήσεις καί συγκρούσεις μεταξύ των. Τό νά ξεκαθαριστῆ τό ποιός-κάνει-τί θά πάρη ἕνα ἑξάμηνο – ἄν στό μεταξύ δέν πραγματοποιηθῆ καινούργιος Ἀνασχηματισμός, ὁπότε θά τεθῆ πάλι τό πρόβλημα ἀπό τήν ἀρχή. Τά 44 μέλη τῆς κυβέρνησης μέ τούς γενικούς γραμματεῖς των καί τό ὑπόλοιπο ὑποστηρηκτικό προσωπικό θά διογκώσουν τό κόστος τῆς διοίκησης σέ μιά ἐποχή πού χρειάζεται νά περικοποῦν οἱ δαπάνες της γιά νά ἐνισχυθῆ ἡ ἐθνική οἰκονομία καί ἡ ἀμυντική ἱκανότητα τῆς χώρας ἀπέναντι στήν τουρκική ἀπειλή.
Ὁ Ἀνασχηματισμός ἔγινε μέ καθαρῶς προεκλογικούς στόχους. Τήν ἐξισορρόπηση τῆς δύναμης τῶν δύο κομμάτων πού συγκυβερνοῦν, σέ ὑψηλότερο ἀριθμητικό ἐπίπεδο. Τήν μεγαλύτερη ἐνίσχυση τῆς ἐκπροσώπησης τῶν περιφερειῶν ὅπου ἡ δύναμη τῶν δύο κομμάτων ἔχει κλονιστεῖ. Τήν αὔξηση τῆς τοπικῆς πελατείας τῶν βουλευτῶν πού εἶχαν μείνει πίσω σέ σταυρούς. Ὁ Ἀνασχηματισμός ἔγινε γιά τήν ἐξυπηρέτηση τῶν συμφερόντων τῶν δύο κομμάτων καί ὄχι τοῦ κοινοῦ συμφέροντος τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Γιά τήν προστασία τοῦ τελευταίου νά βάλη ὁ Θεός τό χεράκι του.

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Γράμμα 98: Διαρρήξεις


Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 98
 
Τό καλοκαίρι ἔχει προχωρήσει καί παίρνουν πολλοί Ἀθηναῖοι τήν ἐτήσια ἄδειά τους καί φεύγουν γιά διακοπές. Τήν νύχτα στούς δρόμους κυκλοφοροῦν λίγοι ἄνθρωποι καί εἶναι ἡ χρυσή ἐποχή γιά τούς διαρρῆκτες. Κάθε τόσο σπᾶνε μιά τζαμαρία καί ἐάν ἀκόμη εἶναι μικρά τά λάφυρα τῆς ληστείας τους, τό σπάσιμο τοῦ τζαμιοῦ καί ἡ ταραχή τῶν ἰδιοκτητῶν πού τούς εἰδοποιεῖ μετά ἡ ἀστυνομία συνεπάγονται σοβαρό κόστος.
Πρέπει νά ἀντιδράσουμε οἱ Ἀθηναῖοι. Ἡ ἀστυνομία τοῦ κράτους λόγω τῆς στενότητας τοῦ δημοσίου προϋπολογισμοῦ ἀδυνατεῖ νά αὐξήση τήν φύλαξη τῶν δρόμων. Ὁ Δήμαρχος, πού ἔχει χάρις στήν μυαλωμένη διαχείριση αὐγατίσει τά ἔσοδα τοῦ Δήμου, εἶναι σέ θέση νά πολλαπλασιάση τήν ἀστυνόμευση τήν νύχτα μέ δημοτικούς ἀστυφύλακες.
Ζητᾶμε νά λάβετε δραστήρια μέτρα, ἀγαπητέ Κύριε Καμίνη.

Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Γράμμα 97: Ἡ Ἐθνική Ὁμάδα


Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 97
 
Ἀξίζουν θερμά συγχαρητήρια στούς ποδοσφαιριστές μας γιά τήν ὑψηλή ἱκανότητα πού ἔδειξαν στό Μουντιάλ. Ἡ τύχη στράφηκε ἐναντίον τους. Τέτοια συμβαίνουν στά γήπεδα.
Τό μεγάλο ἐπίτευγμα τῆς Ἐθνικῆς Ὁμάδας μας ἦταν ὅτι μᾶς ἔκαναν ἐπί ἡμέρες, σέ ἕνα ζήτημα πού εἶχε αἰχμαλωτίσει τό ἐνδιαφέρον τῆς κοινῆς γνώμης, νά εἴμαστε ἑνωμένοι. Μετά τήν κατάθλιψη γιά τήν συνεχιζόμενη ἐπί χρόνια καθίζηση τοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου τῆς χώρας καί τούς ἀδιέξοδους καυγάδες τῶν πολιτικῶν, ὁ ἑλληνικός λαός παρακολουθοῦσε μέ ἐνθουσιασμό τήν μάχη πού ἔδιναν τά παιδιά αὐτά στήν Βραζιλία καί λαχταροῦσε γιά τήν ἐπιτυχία τους. Ἄς εἶναι καλά τά παιδιά μας γιά τήν ὁμοψυχία πού μᾶς προκάλεσε ὁ ἀγώνας τους.