Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015

ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ: Mirage

("Ἐφημερίδα τοῦ Κ.Σ.Μ."/τεῦχος 178/Ἰούνιος 2015)
 
Πρίν γίνει ἡ λέξη αὐτή πασίγνωστη ἀπό τήν κατασκευή τοῦ γαλλικοῦ μαχητικοῦ ἀεροπλάνου ἀστραπιαίας ταχύτητας, χρησιμοποιόταν ὡς κατονομασία ἑνός ὀπτικοῦ φαινομένου. Στήν ἔρημο τῆς Σαχάρας τά ἀργοκίνητα κατάδιψα καραβάνια νόμιζαν ὅτι βλέπουν στό βάθος τοῦ ὀρίζοντα φοινικόδεντρα, πού σηματοδοτοῦσαν τήν ὕπαρξη μιᾶς ὄασης. Τό καραβάνι ἔσπευδε πρός τόν τόπο στόν ὁποῖο εἶχε νομίσει ὅτι βρισκόταν ἡ ὄαση, ἀλλά ἡ ὄαση ἐξαφανιζόταν. Σέ λίγο πάλι νόμιζαν τά μέλη τοῦ καραβανιοῦ ὅτι ὑπάρχουν πιό πέρα φοινικόδεντρα, παρανοῶντας τό ἀποτέλεσμα τῆς διάθλασης τοῦ φωτός πάνω στό καυτό χῶμα.
Ἡ ἀβελτηρία τῶν ἀνθρώπων πού μᾶς κυβερνοῦν μᾶς ἐμφανίζει διαρκῶς σάν ζήτημα ἡμερῶν (ἤ καί ὡρῶν ἀκόμη) τήν κατάληξη σέ μιά συμφωνία μέ τούς δανειστές/χρηματοδότες μας ἀπό τήν ὁποία θά ἀνασάνουμε. Ἀλλά παρέρχονται οἱ ἡμέρες καί ἡ σωτήρια συμφωνία δέν πραγματοποιεῖται. Τότε ἡ κυβέρνηση τοποθετεῖ τήν κατάρτιση της γιά λίγες ἡμέρες πιό πέρα. Καί μᾶς παρουσιάζει ἐκ νέου τό ἀπατηλό ὅραμα.
Καιρός εἶναι πιά νά φύγουμε ἀπό τά ὁράματα καί νά ἀντιμετωπίσουμε τήν σκληρή πραγματικότητα, ὅσο καί ἄν μᾶς εἶναι ὀδυνηρή. Ἐκεῖνοι μέ τούς ὁποίους διαπραγματευόμαστε κατέχουν τήν ὄαση μέ τά χρήματα, πού μᾶς χρειάζονται γιά νά ξεδιψάσουμε καί νά πάρουμε πάλι δρόμο ἀνοδικό. Μέ εὐχολόγια, μέ διακηρύξεις τοῦ δικαιώματός μας καί τῆς ὑποχρέωσης ἐκείνων καί μέ ὑποσχέσεις, ὅτι στό μέλλον θά ποτίζουμε καλλίτερα τά μποστάνια μας, δέν πρόκειται νά διαγράψουν τίς ἀπαιτήσεις τους. Ἔχουν κι’αὐτοί κόκκινες γραμμές.
Χρειάζεται ἐπιτέλους νά ἐνεργήσουμε μέ ρεαλισμό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου