Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016

Γράμμα 651: Δημοψηφισματική Δημοκρατία & ψευτο-δημοκράτες

 
Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 651/Δευτέρα 27.06.2016
 
Δημοψηφισματική Δημοκρατία & ψευτο-δημοκράτες
 
Τίς συνέπειες τῆς προσφυγῆς σέ δημοψηφίσματα τίς ἔζησαν πολλοί: πρόσφατα, ἡ Ἑλλάδα, τό Ἡνωμένο Βασίλειο καί μαζί τους ἡ Εὐρώπη…, παλιότερα, ἡ Γαλλία, ἡ Ὀλλανδία καί μαζί τους πάλι ἡ Εὐρώπη…
Ἀπό ὅλες τίς περιπτώσεις βγῆκαν τά ἴδια συμπεράσματα. Πρῶτον, ὅτι ἡ φαινομενικά δημοκρατική ἐπιλογή δέν εἶναι καί τόσο δημοκρατική, ἀφοῦ μία συγκυριακή πλειοψηφία μπορεῖ νά δεσμεύση – μέ μοιραῖα ἀποτελέσματα – σέ ἀδιέξοδα ὁλόκληρα κράτη.
Δεύτερον, ὅτι οἱ κυβερνήσεις πού καταφεύγουν σέ αὐτά, συχνά γιά προβλήματα ἐσωκομματικῶν συσχετισμῶν, ἀποδεικνύονται οἱ “μεγάλες χαμένες”.
Τρίτον, ὅτι συχνά ἡ ψῆφος ἐπηρεάζεται ἀπό στενό ἀτομικό συμφέρον ἄσχετο μέ τό διακύβευμα τοῦ δημοψηφίσματος.
Τέταρτον, ὅτι ἡ ἁπλότητα και ἡ ἁπλοϊκότητα τῶν συνθημάτων τοῦ λαϊκισμοῦ, σέ σχέση μέ τήν πολυπλοκότητα τοῦ ἀντικειμένου τοῦ δημοψηφίσματος καί τήν ἀνάγκη πολυσύνθετης ἐπιχειρηματολογίας γιά τήν ὑποστήριξη τῆς ὀρθολογικῆς ἄποψης, εὐνοεῖ τόν ἄκρατο λαϊκισμό.
Πέμπτον, ὅτι ἡ δημοψηφισματική δημοκρατία στίς σημερινές περίπλοκες κοινωνικές συνθῆκες εἶναι “βούτυρο στό ψωμί” τῶν λαϊκιστῶν καί τῶν τσαρλατάνων τῆς πολιτικῆς.
Ἀλλά ἀποδεικνύουν καί κάτι ἄλλο: γιά νά ἔχη ἀξία ἡ ἐτυμηγορία τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος θά πρέπη νά εἶναι πρόθυμες νά τήν ἀποδεχτούν καί οἱ δύο παρατάξεις πού συντάσσονται μέ τήν μία ἤ τήν ἄλλη πλευρά τοῦ διακυβεύματος. Κάτι πού δέν συμβαίνει ὁπότε στήν μία πλευρά στέκονται κατ’ἐπίφασιν δημοκράτες, γιά τούς ὁποίους ἡ λαϊκή βούληση “μετράει” μόνο ὅταν συμπίπτει μέ τήν ἰδεοληψία τους.
Τό παράδειγμα τό ἔδωσε ἕνα δημοψήφισμα πού διεξήχθη στή σκιά τοῦ μεγάλου δημοψηφίσματος τοῦ Ἡνωμένου(;) Βασιλείου. Ἐδῶ καί πενῆντα χρόνια συζητιέται ἡ μεταφορά τοῦ ἀεροδρομίου τῆς Νάντης, στή ΒΔ Γαλλία, σέ ἄλλη θέση γιά νά ἀποτελέσει μία δυτική ἀεροπορική πύλη τῆς χώρας. Κατά τῆς μεταφορᾶς κινητοποιοῦνταν γιά δεκαετίες οἰκολογικές καί ἀριστερές κινήσεις. Τελικά ἀποφασίστηκε τήν λύση νά τήν δώση ἡ τοπική κοινωνία μέ δημοψήφισμα. Τό ποιά πλευρά ἔχει δίκιο δέν εἶναι τό θέμα. Οὔτε τό ἄν ἡ τοπική κοινωνία ἔχει τίς γνώσεις καί τήν δικαιοδοσία νά ἀποφασίση γιά ἕνα θέμα εὑρύτερης σημασίας.
Τό θέμα εἶναι ἡ στάση τῶν οἰκολόγων – ἀντιπάλων τῆς μεταφορᾶς τοῦ ἀεροδρομίου – ἀπέναντι στά δύο πιθανά ἀποτελέσματα. Εἰρήσθω ἐν παρόδω, τό ἐκλογικό σῶμα τάχθηκε στίς 26 Ἰουνίου ὑπέρ τῆς μεταφορᾶς μέ ποσοστό πάνω ἀπό 55%. Δήλωσε ὁ ἐκπρόσωπός τους εὐρωβουλευτής Γιανίκ Ζαδό: «Τό ὄχι ἐπιλύει τά πάντα καί τό ναί τίποτε. Τό ναί εἶναι τό ἀδιέξοδο, τό ὄχι τό τέρμα.».
Κοντολογίς, ἄν ἡ κοινή γνώμη συμφωνήση μαζί μας ἔχει καλῶς, ἄν διαφωνήση κακό τοῦ κεφαλιοῦ της. Τό πολύ-πολύ νά ἀλλάξουμε ἐκλογικό σῶμα, ὅπως θά συμβούλευε καί ὁ Μπέρτολντ Μπρέχτ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου