Κυριακή 10 Ιουλίου 2016

Γράμμα 653: Περίοδος σφοδρῶν κλιματικῶν ἀναταράξεων

Γράμμα 653: Περίοδος σφοδρῶν κλιματικῶν ἀναταράξεων
 
Γράμμα τοῦ Κέντρου Σοσιαλιστικῶν Μελετῶν σ’αὐτούς πού θέλουν τήν ἀλήθεια μέ ἀριθμό 653/Κυριακή 10.07.2016
 
Περίοδος σφοδρῶν κλιματικῶν ἀναταράξεων
 
Στίς 14 Ὀκτωβρίου θά κλείσουν 950 χρόνια ἀπό τήν μάχη τοῦ Χάστινξ, στήν ὁποία σκοτώθηκε ὁ βασιλέας τῆς Αγγλίας Χάρολντ καί πῆρε τό βασίλειό του ὁ δούκας τῆς Νορμανδίας Γουλιέλμος. Λίγες ἡμέρες πρίν ἀπό αὑτήν την μάχη ὁ Χάρολντ εἶχε ἀποκρούσει εἰσβολή τοῦ βασιλέα τῆς Νορβηγίας.
Ἦταν μία ἐποχή πού σέ μικρό διάστημα ἔγιναν μεγάλες μεταβολές τοῦ πολιτικοῦ τοπίου. Ὁ Γουλιέλμος, πού ἔμεινε στήν ἱστορία ὡς ὁ Κατακτητής, ἐνῶ ὅλοι πρίν τόν ἐπίστευαν ὅτι εἶναι μπάσταρδος, ἦταν ἕνας ἡγέτης ἐξαιρετικῶν ἱκανοτήτων. Προσχεδίασε ἐπιμελημένα τήν ἐκστρατεία του ἐναντίον τοῦ Χάρολντ καί πέτυχε νά βρῆ τά κεφάλαια, πού δέν ἦταν μικρά, γιά τήν συγκρότηση ἑνός ἐπίφοβου στόλου καί τοῦ ἰσχυροῦ στρατοῦ, τόν ὁποῖο διεκπεραίωσε ἀπό τήν Νορμανδία στίς ἀγγλικές ἀκτές.
Μετά τήν κατάκτηση τῆς Ἀγγλίας μπῆκε στό στόχαστρο τῶν βασιλέων της τό διπλανό νησί, ἡ Ἰρλανδία. Τά δύο νησιά χώριζε ἕνας πορθμός καί ἕνωνε ἕνας κοινός χαρακτηρισμός τους: τά βρετανικά νησιά. Ἔτσι τά εἶχαν βαφτίσει οἱ Ρωμαῖοι τότε πού ἐξουσίαζαν τήν Εὐρώπη.
Γιά τούς βασιλεῖς τῆς Ἀγγλίας ἀπετέλεσε ἀναβάθμιση ἡ διεύρυνση τοῦ τίτλου τους ὡς βασιλεῖς τῆς Μεγάλης Βρετανίας. Στά μέσα τοῦ 19ου αἰῶνα ἡ βασίλισσα Βικτωρία προσέλαβε (καί) τόν τίτλο τῆς Αὐτοκράτειρας τῶν Ἰνδιῶν, μέ τόν ὁποῖο ἀποκορύφωσε τήν αἴγλη τοῦ στέμματός της.
Πλοῦτο εἶχε ἤδη ἄφθονο ἡ Ἀγγλία ἀπό τήν ἐκμετάλλευση τῶν ἐκτεταμένων ἀποικιῶν της πού εἶχε δημιουργήσει σέ διάφορα μέρη. Ἀλλά καί ἀπό τά ἔσοδά της ἀπό τήν βιομηχανική ἐπανάσταση πού ξεκίνησε ἀπό αὐτήν μέ τό κάρβουνο τῆς Οὐαλίας.
Ὁ πλοῦτος καί ἡ δύναμή της τήν ἀνέβασαν στήν κορυφή τοῦ κόσμου, ἀλλά προκάλεσαν καί τήν ἀντιζηλία τῶν ἄλλων εὐρωπαϊκῶν μεγάλων δυνάμεων. Κάθε τόσο μία ἀπό αὐτές ἐπιχειροῦσε νά τήν ὑποσκελίση. Γιά νά τήν ἐπαναφέρη στή θέση της προσέφευγε ἡ Ἀγγλία στά όπλα ἤ/καί σέ διπλωματικές ἀντενέργειες.
Ἡ πιό ὡραία ὥρα τους
Στά μέσα τοῦ 20ου αἰῶνα ἐκδηλώθηκε ὁ πιό ἐπικίνδυνος διεκδικητής τῆς παγκόσμιας κυριαρχίας ὅλων τῶν ἐποχῶν, ὁ Χίτλερ. Ἔφτιαξε ἕναν στρατό πού ἐνέσπειρε σέ ὅλους τόν φόβο καί ἔβαλε μπροστά σχέδια γιά τήν βαθμιαία κατάκτηση ὅλης τῆς οἰκουμένης. Ξεκίνησε μέ τήν κατάληψη μιᾶς τεράστιας περιοχῆς στόν εὐρασιατικό χῶρο, τοῦ ὁποίου τούς κατοίκους θά ὑποβίβαζε σέ πρωτόγονα ἀνδράποδα. Στήν Εὐρώπη ἤθελε νά ἐπιφυλάξη καλή μεταχείριση στούς βόρειους λαούς της, τῶν ὁποίων ἡ φυλετική σύσταση ἐπέτρεπε τόν ἐκγερμανισμό τους, ἐνῶ τούς λοιπούς Εὐρωπαίους θά μετέβαλλε σέ ὑπηρέτες τῆς Ἄριας φυλῆς. Γιά τήν “τελική λύση” τοῦ «ἑβραϊκοῦ προβλήματος» ἔφτιαξε στρατόπεδα συγκεντρώσεως μέ κρεματόρια.
Χρωστᾶμε τεράστια εὐγνωμοσύνη στήν Ἀγγλία πού δέν άφησε τόν Χίτλερ νά πατήση τό νησί της καί κατά κύριο λόγο στόν πολεμικό ἡγέτη της Οὐΐνστον Τσῶρτσιλ, ὁ ὁποῖος φιλοτέχνησε τήν Μεγάλη Συμμαχία, ἀπό κράτη πού παραμέρησαν τά συγκρουόμενα συμφέροντά τους, γιά νά ἐξοντώσουν τόν Χίτλερ καί νά διασώσουν τήν ἀνθρωπιά.
Ἡ συμβολή τῆς Ἀγγλίας στήν νίκη ἦταν τόσο μεγάλη, πού ὁ Τσῶρτσιλ κατά τόν πόλεμο ἔλεγε «καί χίλια χρόνια νά ζήση ἀκόμη ἡ Αὐτοκρατορία, αὐτή ἦταν ἡ πιό ὡραία ὥρα τῶν Βρετανῶν».
Ὁ ὑποβιβασμός τῆς Ἀγγλίας
Μετά τό τέλος τοῦ πολέμου ἀνέκυψε ἡ ἀνάγκη τῆς διαμόρφωσης μιᾶς Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Παρά τίς μεγάλες θυσίες αἵματος καί περιουσίας πού εἶχε ὑποστεῖ ἡ Ἀγγλία καί τήν προσφορά της στήν συγκρότηση τῆς Μεγάλης Συμμαχίας, τά ὠφελήματα πού τῆς ἀναγνωρίστηκαν ἀπό τήν Νέα Τάξη ἦταν περιορισμένα.
Και ὄχι μόνον αὐτό. Οἱ σύμμαχοί της τοῦ πολέμου, μέ προεξάρχουσα τήν Ἀμερική, υἱοθέτησαν τίς μνῆμες τῶν λαῶν τῶν ἀποικιῶν της γιά τήν ἀγριότητα μέ τήν ὁποία κατέστειλε διάφορες ἀνταρσίες τους, καί τούς ὁποίους ὑποστήριξαν νά ἀποκτήσουν ἀνεξαρτησία. Ἡ Βρετανική Αὐτοκρατορία πῆρε τόν δρόμο τῆς ἐξαφάνισής της. Ἀκόμα καί οἱ τελευταῖες ὑπερπόντιες κτήσεις της μέ πληθυσμούς πλήρως ἤ κατά μεγάλο μέρος ἀγγλογενεῖς καί στούς δύο παγκοσμίους πολέμους πρόσφεραν τό αἷμα τους γιά τήν νίκη της Ἀγγλίας, ἀναπροσανατολίσθηκαν στόν διεθνῆ χῶρο γιά νά προστατεύουν καλλίτερα τά συμφέροντά τους.
Δύο ἀπόψεις ἐπί τοῦ πρακτέου
Ἡ Ἀγγλία, δυσαρεστημένη ἀπό τήν στάση τῶν Βρυξελλῶν, μέ τό ἕνα πόδι προσχώρησε στήν Ε.Ο.Κ./Ε.Ε., μέ τό ἄλλο δέ ἐξακολούθησε νά πατᾶ στήν στερλίνα γιά νά μήν εἶναι ὑπό τήν κηδεμονία τῶν Βρυξελλῶν.
Αὐτά δέν ἔφταναν διόλου γιά νά εὐημερήση. Ἀπό αὐτούς πού εἶχαν ὑπηρετήσει σέ πολεμικά μέτωπα καί δεινοπαθήσει γιά τήν νίκη, σχηματίστηκε ἕνα ρεῦμα πού ζητοῦσε νά ἀποχωρήση ἡ Βρετανία ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, γιά νά ἀπελευθερωθῆ ἀπό τούς περιορισμούς της καί νά κινεῖται ἀδέσμευτη στήν διεθνῆ ἀγορά.
Στούς νεώτερους πού δέν εἶχαν τά τραυματικά βιώματα ἀπό τόν πόλεμο ὑπερτεροῦσε ἡ σκέψη ὅτι δέν εἶναι τό κράτος πού μπορεῖ νά φέρη τήν εὐημερία, ἀλλά ἡ σκληρή δουλειά τῶν ἀτόμων. Καθώς ἡ φιλοσοφία των ἦταν ἀτομοκεντρική δέν μερίμνησαν νά συγκροτήσουν πολιτικό σχῆμα.
Ὁ πρωθυπουργός Νταίηβιντ Κάμερον γιά νά μήν συνεχίζεται ἡ διχογνωμία πού ὑποθηκεύει τό μέλλον, σκέφθηκε ὅτι πρέπει νά ἐπιλέξη τήν λύση ὁ βρετανικός λαός μέ δημοψήφισμα. Γιά νά μελετήση μέ ἄνεση ἡ κοινή γνώμη τίς δύο προοπτικές ὅρισε μία ἐκτεταμένη περίοδο δημόσιας συζήτησης καί ἡμέρα τῆς διεξαγωγῆς τοῦ δημοψηφίσματος τήν Πέμπτη 23 Ἰουνίου 2016.
Ὄταν ἔγινε ἀντιληπτό ὅτι ἡ ἔξοδος ἀπό τήν Εὐρώπη δέν ἀποτελεῖ ἁπλῶς μία θεωρία, ἀλλά ἐνέχει σαφῆ κίνδυνο νά δημιουργήση μιά τελείως ἀρνητική κατάσταση, τά μεγαλύτερα βρετανικά κόμματα ἐγκατέλειψαν τίς προηγούμενες διακυμάνσεις τους καί τοποθετήθηκαν ἐναντίον τοῦ Brexit, τῆς ἀποχώρησης δηλαδή ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση. Τήν θέση τους ὑποστήριξαν οἱ ἀνά τήν ὑφήλιο εὐρωπαϊστές καί τήν πλειοψηφία τῆς ἀπόφασης ὑπέρ τῆς παραμονῆς προβλέψανε συχνά – ἀλλ’ὄχι πάντα – οἱ δημοσκοπήσεις πού συνεχίστηκαν ὡς τήν τελευταία στιγμή.
Ἔτσι, ἡ ψηφοφορία ἔχασε τό ἐνδιαφέρον τῆς κοινῆς γνώμης. Ἀλλά καί τά μοῦτρα πού εἶχαν κατεβάσει οἱ ὀπαδοί τοῦ Brexit ἔδειχνε στούς τηλεθεατές πώς λογάριαζαν ὅτι δέν εἶχαν πετύχει τόν στόχο τους.
Ἡ μεγάλη ἔκπληξη
Ὅταν, ὅμως, τελείωσε ἡ καταμέτρηση τῶν ψήφων τά ξημερώματα τῆς Παρασκευῆς διαπιστώθηκε ὅτι τό Brexit εἶχε κερδίσει μέ διαφορά 3,80%. Νίκη ἀπρόσμενη. Σ’αὐτήν ἔπαιξε καθοριστικό ρόλο ἡ ἀντιπάθεια τοῦ κοσμάκη στούς μετανάστες πού ἔρχονται ἀπό τήν Εὐρώπη. Ἕνας δικός μας πού διευθύνει μία μεγάλη ἐπιχείρηση στό Λονδῖνο, βρῆκε πάνω στό γραφεῖο του ἀνυπόγραφα χαρτιά πού εἶχε ἁπλώσει τό εντόπιο προσωπικό καί τά οποῖα ἔγραφαν «Νά φύγουν οἱ ξένοι»!!
Μέ τήν νίκη τοῦ Brexit ἡ οἰκονομία ἀντέδρασε ἀμέσως. Ο φόβος ὅτι ἡ Βρετανία θά ἀναγκαστῆ νά ὑποτιμήση τήν στερλίνα προκάλεσε μία φυγή κεφαλαίων πρός ἰσχυρά νομίσματα. Ὑπολογίζεται ὅτι ἕνα ποσό πού ἀντιστοιχεῖ σε 3 δισ. δολλάρια ἐξαφανίστηκε χωρίς νά κάνη τελικά κάποιον πλουσιώτερο. Εἶναι σάν νά ἔβαλαν τά λεφτά αὐτά σέ ἕναν φοῦρνο καί τά έκαψαν.
Οἱ Βρυξέλλες ἐπιθυμοῦσαν νά τεθῆ γρήγορα σέ κίνηση ἡ διαδικασία γιά ρύθμιση τῶν οἰκονομικῶν ἐκκρεμοτήτων μεταξύ Ε.Ε. καί Ἡνωμένου Βασιλείου. Ἄν δέν ὑπάρξη ἰδιαίτερη συμφωνία τῶν μερῶν ἡ Εὐρωπαϊκή Συνθήκη ὁρίζει παρέχει προθεσμία δύο ἐτῶν γιά τήν ὁλοκλήρωση.
Ὁ πρωθυπουργός Κάμερον τήν πρώτη στιγμή μετά τήν ἀνακοίνωση τοῦ ἀποτελέσματος ὑπέβαλε τήν παραίτησή του. Μετάνοιωσε κατόπιν, λέγοντας ὅτι πρέπει νά παραμείνη στό πόστο του μέχρι να; συμπληρωθῆ ἡ οἰκονομική ἐκκαθάριση. Σήμερα βρίσκεται στήν ἔπαυλή του καί θά τόν διαδεχθῆ μία κυρία, διότι οἱ βουλευτές τοῦ (Συντηρητικοῦ) κόμματος του τόν θεωροῦν ἀνίκανο. Σέ κρίση ἡγεσίας τελούν καί οἱ Ἐργατικοί. Ἡ κατάσταση εἶναι ρευστή. Διακεκριμένοι πολιτικοί μετατοπίζονται συχνά ἀναζητῶντας τόν ἔπαινο τῆς κοινῆς γνώμης.
Μέχρι καί ὁ περιώνυμος Νάιτζελ Φάρατζ, ὁ ἀρχηγός τοῦ Κόμματος τῆς Ἀνεξαρτησίας τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου, τά βρόντηξε μπροστά στίς δύσκολες ἡμέρες πού ἔρχονται, γνωρίζοντας πώς τώρα θά ξεσκεπαστοῦν τά ψέμματα μέ τά ὁποῖα παρέσυρε τόν κόσμο στό Brexit. Ὁ δέ συνοδοιπόρος του Μπόρις Τζόνσον ἐγκατέλειψε τόν ἀγῶνα γιά τήν ἡγεσία τοῦ Συντηρητικοῦ Κόμματος!
Ἐν τῶ μεταξύ στήν Σκωτία, πού μαζί μέ τήν Ἀγγλία, τήν Βόρειο Ἰρλανδία καί τήν Οὐαλία (τῆς ὁποίας ἡγεμόνας εἶναι ὁ ἑκάστοτε διάδοχος) συναπαρτίζουν τό Ἡνωμένο Βασίλειο, διαφωνοῦν σφοδρότατα μέ τό Brexit. Τώρα ἡ πρωθυπουργός τῆς Σκωτίας διαπραγματεύεται μέ τίς Βρυξέλλες ἕνα νέο δημοψήφισμα στήν χώρα της γιά τήν ἀπευθείας συμμετοχή της στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση.
Τό πιό καταπληκτικό ἔγινε μέ τήν Βόρειο Ἰρλανδία. Γιά τόν φόβο τῶν συνεπειῶν τοῦ Brexit, ἀπευθύνθηκε στήν Δημοκρατία τῆς Ἰρλανδίας, μέ τήν ὁποία τήν χώριζαν ἑκατοντάδες αἱματηρῶν ἀναμετρήσεων προτεσταντῶν καί καθολικῶν, γιά τήν σύσταση ἑνιαίου κράτους.
Στήν Ἀγγλία οἱ εὐρωπαϊστές ἔχουν ἀναθαρρήσει. Κάνουν διαδηλώσεις ὑπέρ τοῦ Bremain καί ἔχουν μαζέψει ἤδη ἑκατομμύρια ὑπογραφών γιά ἕνα νέο δημοψήφισμα ὑπέρ τῆς ἐπιστροφῆς στήν Εὐρώπη.
Μέ ὄλα αὐτά ὁ βρετανικός λαός δέν φαίνεται ἱκανός νά ἀντέξη στίς σημερινές σφοδρές κλιματικές ἀναταράξεις, ὁπότε δέν θά ἀργήση νά χάση τήν ταυτότητά του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου